Կյանքը շարունակվում է, պետք է ապրել ու ապրեցնել. Լիլիթ Ստեփանյան
Մարտի 8-ն էր։
Որոշեցի այցելել իմ համաքաղաքացի հերոս տղերքի ( վիրավոր, զոհված) ընտանիքներին, գրկելու, զորակցելու ու ևս մեկ անգամ հերոսածին մայրերին, նրանց ոչ պակաս ուժեղ կանանց ու երեխաներին շնորհակալություն ասելու։ Ցավոք, բոլորի տուն այցելել չհաջողվեց։ Բայց խնդիր եմ դրել իմ առաջ միամսյակի ընթացքում այցելել բոլորին։
Դժվար է , իհարկե, վերքը չի սպիանում, ցավը չի բթանում, կորուստն անդառնալի է։
...Կյանքը շարունակվում է, պետք է ապրել ու ապրեցնել։ Պետք է ձևակերպել այն հանունը, որի համար չգիտեմ որտեղից կգտնվի այն գերմարդկային ուժը ...
Կարծիքներ