Օրվա կարևորությունը

Հունիսի 21-ը  բուժաշխատողի օրն է,  թերևես լավագույն օրերից մեկը, նորից վերարժևորելու մեր առողջապահական համակարգի նրա անխոնջ մշակների  դերն ու նշանակությունը:  Մարդկանց, որոնք թե՛ իրական  պատերազմում   թե՛ անտեսանելի, որի միջով այժմ բոլորս  ենք անցնում,  կանգնած են առաջնագծում, փրկում մարդկային կյանքեր, հենց իրենց սեփական կյանքի գնով: Թագավարակի Հայատանում արձանագրվելուց հետո, բազում բժիշկներ, բուժքույրեր և ոլորտի շատ նվիրյալներ, մոռանալով  իրենց անձնական կյանքը , կատարում են իրենց պարտականությունները, չսպասելով գոնե մեկ շնորհակալական խոսքի:

Բուժման ընթացքում,   դա լինի  թե՛  վիրահատարանում,  թե՛  հիվանդասենյակում թե՛ հիվանդանոցային այլ պայմաններում  բուժանձնակազմը իր մաշկի վրա է կրում հիվանդի կամ հիվանդների այդ նույն ցավը, ինչի համար  պացիենտը դիմել է իրեն: Նա է  մարդու  երկրորդ կյանքի գլխավոր երաշխավորը, նրա ճիշտ ու անթերի որոշումները: Մարդն ապրում է, մոռանում ժամանակին ունեցած իր խնդիրներն ու ցավերը,  բժիշկն էլ  շարունակում  է կատարելագործել  իր մասնագիտական հմտությունները,  բայց միևնույն ժամանակ իր  հետ տանելով իր հիվանդների բոլոր ցավերը: Եկեք մի պահ մեզ պատկերացնենք իրենց դերում…

Դժվար է պատկերացնելը, շատերի համար նույնիսկ  անհնար:

Համացանցում  նրանց ուղղված շնորհավորանքներն այսօր  շատ էին, բայց օրվա քաղաքական իրադարձությունը, կամ իրադարձությունները դարձյալ ստվերեցին օրվա խորհուրդը: Անտեսելով բուժանձնակազմի հորդորները, հեռու կանգնել միմյանցից, կրել դիմակ, պահպանել  հիգիենայի կնոնները,  մարդիկ դուրս եկան փողոց,  խմբվեցին, դիմավորեցին, ծափահարեցին, հետո՞,   չե՞ք կարծում, որ նույն վարակի տարածման  աղբյուր կարող  է լինել ձեզանից յուրաքանչյուրը:

Ինչևէ, առողջ եղեք