Աշխարհում ոչ մի դեղամիջոց չի կարող փոխարինել ֆիզիկական վարժություններին

«Ֆիզիկական վարժությունները կարող են փոխարինել բազմաթիվ դեղամիջոցների, բայց աշխարհում ոչ մի դեղամիջոց չի կարող փոխարինել ֆիզիկական վարժություններին»: ԵՊԲՀ ֆիզիկական դաստիարակության ամբիոնի դոցենտ Աշոտ Հակոբյանն արդեն 47 տարի բժշկական համալսարանում առաջնորդվում է այս հայտնի խոսքերով:

Սիրված դասախոսը մասնագիտական ողջ կյանքը նվիրել է բժշկական համալսարանին և ֆիզիկական դաստիարակությանը։

1973 թվականի սեպտեմբերի 16-ին առաջին անգամ մուտք է գործել ԵՊԲՀ: Սկզբում աշխատել է որպես ըմբշամարտի մարզիչ, այնուհետև մեկնել ծառայության Սովետական բանակում: Ծառայությունից հետո կրկին վերադարձել է և շարունակել աշխատանքային գործունեությունը: 1975-1976թթ. աշխատել է ֆիզդաստիարակության և սպորտի ամբիոնում որպես լաբորանտ, 1978-1985 թթ.՝ ֆիզդաստիարակության և սպորտի ամբիոնի դասախոս, իսկ 1985-1993 թթ. որպես ավագ դասախոս: 1993-1999 թթ. Աշոտ Հակոբյանն աշխատել է Ռուսաստանի Դաշնությունում, որից հետո կրկին վերադառնալով սիրելի բուհ՝ աշխատել է որպես ավագ դասախոս, իսկ այժմ ֆիզիկական դաստիարակության ամբիոնի դոցենտ է:

Սպորտին նվիրված մանկավարժն ամբիոնում կազմակերպել է սպորտային և առողջարարական բազմաթիվ միջոցառումներ՝ հանրապետական, քաղաքային, միջբուհական առաջնություններ, ինչպես նաև` արշավներ, ամառային ու ձմեռային ճամբարներ և այլն:

Աշոտ Հակոբյանը բազմաթիվ լավ հուշեր ունի ԵՊԲՀ-ի մասին: Հենց այստեղ նա ծանոթացել է իր ապագա կնոջ՝ Ռիտայի հետ, ով իր ուսանողն էր՝ մասնագիտությամբ մանկաբույժ: Այնուհետև ամուսնացել են և ունեցել երկու որդի: Այժմ ունի 6 թոռ:

Աշոտ Խաչիկովիչը, ինչպես դիմում են նրան բուհում, խոսելով համալսարանում անցկացրած տարիների մասին անդրադարձավ նաև դասախոս-ուսանող փոխհարաբերություններին, որոնք նրա կարծիքով շատ ջերմ են բուհում. ֆիզիկական դաստիարակության ամբիոնի դոցենտին սիրում են բոլորը՝ թե ուսանողները, թե շրջանավարտերը:

«Բժշկականում սերունդները հիմնականում իրարից են ժառանգում մասնագիտությունը: Հայրը, մայրը, տատը, պապը սովորել են այստեղ, այսինքն ուսանողի հետ ոչ թե նոր ես ծանոթանում, այլ, կարծես թե, արդեն ճանաչում ես: Բացի այդ՝ վատ երեխա չկա, կա վատ վերաբերմունք երեխայի հանդեպ: Երբ լավ ես վերաբերվում երեխային, սիրում ես, նա հասկանում է, որ սիրով էլ կարելի է ամեն ինչի հասնել: Երբ մարդուն սիրում ես, լավ ես վերաբերվում նա քո հանդեպ չի կարող վատ վերաբերմունք ցուցաբերել: Մեր սերունդն է, մեր ապագա բժիշկներն են, ինչպես կարելի է չուղղել, խորհուրդ չտալ»,-նշում է Աշոտ Հակոբյանը:

Կորոնավիրուսային համավարակով պայմանավորված Աշոտ Հակոբյանը գործընկերների հետ հերթապահություն է իրականացնում բուհում՝ շարունակելով մեծ նվիրումով աշխատել բժշկական կրթօջախում:

Դասախոսը վստահ է՝ յուրաքանչյուր մասնագետ պետք է սիրի և խորությամբ ուսումնասիրի ընտրած մասնագիտությունը, ինչին նվիրելու է իր կյանքի գերակշիռ մասը: