ՀՀ ազգային անվտանգության նոր ռազմավարությունը վերանայվելու է ոչ ուշ, քան 5 տարին մեկ անգամ. նախորդը ընդունվել էր 2007-ին

Վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանի գլխավորությամբ երեկ տեղի ունեցած Անվտանգության խորհրդի հերթական նիստում ընդունվեց Ազգային անվտանգության ռազմավարությունը:

Հայաստանում մինչ օրս գործող համանուն փաստաթուղթն ընդունվել էր 2007 թվականի փետրվարի 7-ին՝ Ռոբերտ Քոչարյանի հրամանագրով:

Երեկ ընդունված ռազմավարության մշակման աշխատանքները սկսվել էին մեկ տարի առաջ: Նիկոլ Փաշինյանի որոշմամբ ստեղծված եւ Անվտանգության խորհրդի քարտուղար Արմեն Գրիգորյանի ղեկավարությամբ աշխատած միջգերատեսչական հանձնախմբում ընդգրկվել էին Կառավարության անդամները՝ բացառությամբ վարչապետի եւ փոխվարչապետերի, ուժային կառույցների ղեկավարները, ՊԵԿ նախագահը, ԱԺ մշտական հանձնաժողովների նախագահներ, ՀՀ նախագահի աշխատակազմի ղեկավարը, ԿԲ նախագահը եւ այլոք:

Երեկ հրավիրված նիստում Փաշինյանը հանդես եկավ ռազմավարության վերաբերյալ ուղերձով: Վարչապետը կարծիք հայտնեց, որ բավականին լավ նախագիծ են ստացել, բայց կարեւոր է ոչ միայն բուն տեքստը, այլեւ կոնտեքստը:

«Հայկական պետությունը հայ ժողովրդի գոյության եւ զարգացման միակ երաշխավորն է: Հետեւաբար հայկական պետությունը պետք է գոյություն ունենա հավիտյան, որովհետեւ հայ ժողովուրդը պետք է գոյություն ունենա հավիտյան». թերեւս սա էր այն հիմնական գաղափարը, որից բխում էին ուղերձի մյուս մտքերը:  

Բուն ծրագիր

Ռազմավարական ծրագրիրը կազմված է ավելի քան 3 տասնյակ էջից: Այն ունի «Դիմակայող Հայաստան փոփոխվող աշխարհում» ենթավերնագիրը:

Ներածությունում նշվում է, որ 2007թ. ՀՀ ազգային անվտանգության առաջին ռազմավարության ընդունումից ի վեր միջազգային և տարածաշրջանային անվտանգային միջավայրն էական փոփոխություններ է կրել՝ Հայաստանի առջև ծառացած մարտահրավերները դարձնելով ավելի բարդ և բազմաշերտ:

«2018թ. Հայաստանում տեղի ունեցած ոչ բռնի, թավշյա, ժողովրդական հեղափոխության իրագործմամբ ՀՀ քաղաքացին բարձր նշաձող է սահմանել պետության անվտանգության, զարգացման և բարեկեցության ապահովման համար: Նոր համատեքստում Հայաստանի անվտանգային քաղաքականության առանցքը կառավարման ժողովրդավարական համակարգն է, որն ամուր հիմք է ստեղծում երկրի տնտեսական, քաղաքական, մտավոր, հետևաբար նաև ռազմական ներուժի հզորացման համար: Այս իրողությունները մեզնից պահանջում են ունենալ նոր, ավելի հավակնոտ Ազգային անվտանգության ռազմավարություն»,- ընդգծվում է նախաբանում:

Ներածությունից հետո սկսվում է Հայաստանի անվտանգային միջավայրը գլուխը, որում խոսվում է Հայաստանի համար մտահոգիչ տարածաշրջանային երեւույթների մասին:

Կետերից մեկում, մասնավորապես նշվում է.  «Չլուծված հակամարտությունները շարունակում են սպառնալ տարածաշրջանային երկրների կայուն զարգացմանը։ Ղարաբաղյան հակամարտության խաղաղ կարգավորման գործընթացը պարբերաբար խոչընդոտվում և վտանգվում է Ադրբեջանի ապակառուցողական դիրքորոշման պատճառով, որն արտահայտվում է հակամարտությունն ուժի կամ ուժի սպառնալիքի կիրառմամբ լուծելու ձգտումներով, առավելապաշտական և անզիջում կեցվածքով, ՀՀ տարածքի հանդեպ անթաքույց հավակնությամբ, հայատյաց քաղաքականությամբ և պատմության խեղաթյուրմամբ։ Լեռնային Ղարաբաղի հակամարտությունը ռազմական ճանապարհով լուծելու հակառակորդի նկրտումները, որոնց դրսևորումն էին 2016թ. ապրիլին Արցախի դեմ սանձազերծված ռազմական գործողությունները, ինչպես նաև հրադադարի շարունակական խախտումները, դիվերսիոն գործողությունները, զորքերի կուտակումը և տեղաշարժը, զորավարժությունները արցախաադրբեջանական շփման գծում և հայ-ադրբեջանական միջպետական սահմանին, ուղիղ սպառնալիք են Հայաստանի համար։ Հայաստանի հանդեպ թշնամական քաղաքականություն վարող պետության շարունակական սպառազինումը վտանգում է տարածաշրջանային խաղաղությունը և կայունությունը»:

3-րդ գլխում ձեւակերպված են ՀՀ ազգային շահերը, 4-րդում Հայաստանի անկախության, ինքնիշխանության, տարածքային ամբողջականության եւ Արցախի անվտանգության ապահովումը, 5-րդ գլուխը վերաբերում է խաղաղությանը եւ միջազգային փոխգործակցության ամրապնդմանը, 6-րդը ժողովրդավարության, մարդու իրավունքների եւ իրավունքի գերակայության ապահովմանը, 7-րդը ՀՀ քաղաքացիների անվտանգության եւ բարեկեցության, երկրի կայուն տնտեսական զարգացման ապահովմանը, 8-րդ գլխում ամփոփվում են Եզրափակիչ դրույթները:

Հենց այստեղ էլ ամրագրվում է, որ Հայաստանի անվտանգությանը և կայուն զարգացմանը միտված ոլորտային բոլոր փաստաթղթերը, որոնք ունեն անվտանգային բաղադրիչ, բխում են Հայաստանի ազգային անվտանգության ռազմավարության հիմնադրույթներից և տրամաբանությունից: Նշվում է նաեւ, որ պետական կառավարման մարմինների կողմից ամենամյա պարբերականությամբ Անվտանգության խորհրդի գրասենյակ է ներկայացվում ռազմավարությունում սահմանված դրույթների իրականացման վերաբերյալ տեղեկատվություն, որն ամփոփվում և ներկայացվում է ՀՀ վարչապետին:

Ռազմավարությունը ենթակա է վերանայման ոչ ուշ քան հինգ տարին մեկ անգամ, ինչպես նաև ըստ անհրաժեշտության՝ պայմանավորված Հայաստանում և աշխարհում ընթացող գործընթացներով և գերակայությունների փոփոխություններով: