Հայտարարության տակ չգիտեմ՝ ինչ հաշվարկ է դրված, հստակ երաշխիք է պետք. Խաժակյանը՝ Արցախի օդանավակայանը շահագործելու մասին

«Հաշվի առնելով Ադրբեջանի ներկայիս սադրանքները՝ հայկական կողմը պետք է ամեն բան հաշվարկված անի և հայցի ռուսական կողմի երաշխավորությունը, քանի որ այնպիսի ուղիղ պարտավորություններ, ինչպիսիք են Լաչինի միջանցքի անխափան աշխատանքը, որն այս պահի դրությամբ հարցականի տակ է դրված, չեն իրականացնում ռուս խաղաղապահները:

«Հայկական ժամանակ»-ի հետ զրուցում ասել է «Լուսավոր Հայաստան» կուսակցության անդամ Դավիթ Խաժակյանը:

Անդրադառնալով Արցախի պետնախարար Ռուբեն Վարդանյանի այն պնդմանը, որ պետք է բացվի օդային միջանցք՝ մարդասիրական բեռներով ինքնաթիռների ԼՂՀ մեկնման համար՝ վերջինս նկատում է. «Այն պահից, երբ դեռ նախկին իշխանությունները գործարկեցին օդանավակայանը, պաշտոնական թռիչքներ որպես այդպիսին չեղան՝ հաշվի առնելով այն ժամանակվա առկա վտանգները: Արվող հայտարարությունների տակ չգիտեմ, թե ինչ հաշվարկներ են դրված: Օդային միջանցքի գործարկման համար անհրաժեշտ են հստակ երաշխիքներ և ըմբռնում միջազգային հանրության ու խաղաղապահների կողմից, որպեսզի այն լինի անվտանգ հաղորդակցության միջոց՝ չդառնալով սադրանքի, ինչու ոչ՝ նաև խոցման առարկա. նման փորձ, ցավոք, ունեցել ենք: Սա պետք է լինի համակողմանի քննարկված և հաշվարկված քայլ: Օդային ուղին միշտ բաց է, և կարելի է գնալ, սակայն դրա համար խիստ անհրաժեշտ են անվտանգության երաշխիքներ»:

Վերջինս կարծում է՝ այս հարցում մեծ դերակատարում ունի Արցախի իշխանությունը, որը ռուս խաղաղապահների հետ պետք է քննարկի առկա իրավիճակն ու լուծումներ փնտրի:

«Փաստացի ներկայումս քաղաքացիական հագուստով անձինք փակել են Լաչինի ճանապարհը, և, եթե ռուսական կողմը շահագրգռված է սույն կապի վերականգմամբ, պետք է ուղերձ հղի ադրբեջանական կողմին՝ օդային որևէ սադրանքից զերծ մնալու համար: Ցավոք, մենք տեսնում ենք, որ Լաչինի միջանցքի բացման վերաբերյալ ռուսական կողմը միայն միակողմանի կոչ է անում Ադրբեջանին, այն էլ՝ որոշակի վերապահումներով»,- ընդգծում է Խաժակյանը:

Նրա համոզմամբ՝ ադրբեջանական կողմն ամեն բան անում է ճնշումների և սադրանքների միջոցով, որպեսզի «հանգիստ» թողնեն Լաչինի միջանցքը, իսկ պահանջը մեկն է՝ ՀՀ-ի տարածքում ստանալ արտատարածքային միջանցք և շտապեցնել ստորագրել խաղաղության պայմանագիրը:

«ՀՀ իշխանությունները հետևողական հայտարարություններ են անում այն մասին, որ ՀՀ սուբյեկտայնությունը զիջման ենթակա չէ, և, եթե անգամ դա իրականացնում են սադրանքների գնով, մենք դրանց չենք տրվելու: Վատ է, որ մինչ այժմ միջանցքը փակ է, սակայն, կարծում եմ, Հայաստանում և Արցախում գիտակցում են, թե ինչի համար է այդ ամեն արվում»,- նշում է նա:

Միանշանակ է, որ ռուս խաղաղապահների ուղիղ պարտավորությունն է ԼՂ և ՀՀ անխափան կապի պահպանումը, ասում է Խաժակյանը, սակայն նրանք դա չեն անում, փոխարենը զբաղված են թողտվությամբ. «Գուցե էմոցիոնալ գնահատականի հարց է՝ չե՞ն ուզում, թե՞ չեն կարողանում իրականացնել, սակայն քաղաքական իմաստով տարբերությունը մեծ չէ: Փաստացի առկա իրավիճակի արդյունքն այն է, որ ռուս խաղաղապահների վարած բանակցություններն ադրբեջանցիների հետ միջանցքի բացման մասով արդյունք չեն տալիս»:

Վերջինիս խոսքով՝ կարևոր չէ, թե ում հովանավորչությունն ունի Ադրբեջանը: Ի վերջո, ռուսական կողմից չեղավ ուղիղ հայտարարություն ադրբեջանական կողմին առ այն, որ նրանք պետք է անհապաղ բացեն Լաչինի միջանցքը, դրա փոխարեն խոսվեց միայն ինչ-որ պարտավորությունների մասին: Ստեղծված իրավիճակում Հայաստանը բոլորովին էլ արժանի չէ որևէ ակնարկային հայտարարությունների:

«Ադրբեջանը չափում է կարմիր գծերը, և սա նրա կողմից կատարվող շարունակական գործընթաց է, որով ամեն անգամ կարողանում է էլ ավելի առաջ տանել դրանք: Առաջ նրանք սահմանային ներխուժումներ էին իրականացնում, իսկ հիմա իրավիճակը հասել է այն կետին, որ մխրճվել են ռուս խաղաղապահների պատասխանատվության գոտի: Եթե առաջիկայում բացեն ճանապարհը, միևնույն է, հաջորդ անգամ դիմելու են որևէ այլ սադրանքի: Մեր խնդիրն է անդադար պահանջատեր լինել և եռակողմ հայտարարությամբ սահմանված ռուսական կողմի պարտավորությունները մատնանշել՝ ցուցաբերելով տոկունություն ու պատրաստվածություն հաջորդ սադրանքներին»,- ասում է նա:

Ըստ զրուցակցի՝ սա պետք է անենք այնքան ժամանակ՝ մինչև աշխարհաքաղաքական իրավիճակն ավելի բարենպաստ դառնա մեր պետականության համար. «Այս պահին ակնհայտ է, որ խնդիրը լուծում չունի. միակ լուծումը դիմադրելն է, սակայն ես շարունակում եմ պնդել, որ այս փուլում, անկախ բոլոր սադրանքներից, խաղաղության գործընթացը չպետք է դադարի, ինչպիսի արդյունք էլ, որ այն ունենա: Հայկական կողմն այս ժամանակահատվածում պետք է հետևողական լինի այդ օրակարգին, որն էլ այժմ անում է»: