Մենք կանգնելու ենք..հանուն այն տղանների, որոնց դու սպանեցիր Իլհամ. Ա. Դարբինյան

ԲԱՑ ՆԱՄԱԿ Իլհամ Ալիևին...
Բարի օր Իլհամ, եթե նա բարի է քեզ համար: Ինձ համար, ինչպես նաև միլիոնավոր քո և իմ հայրենակիցների համար այն բարի չէ:
Քեզ դիմում եմ դու -ով, քանի որ մենք սերնդակիցներ ենք, մենք ունենք շատ ընդհանուր ռուս ընկերներ (չնայած քո արարքից հետո նրանք պետք է որոշեն):
Գիտես, ռուս հայտնի պետական ​​գործիչ, քաղաքակագիտության իմ ուսուցիչը և քո հայրիկի ընկերը, ով շատ լավ է ճանաչում քո ընտանիքին՝ Եվգենի Մաքսիմովիչ Պրիմակովը, մի անգամ 2000-ականների սկզբին ինձ մի բան ասաց. 

-Համաձայնվեք Հեյդար Ալիևի հետ, հակառակ դեպքում դուք ստիպված կլինեք գործ ունենալ նրա որդու հետ: «Ես այն ժամանակ չհասկացա Մաքսիմիչի մարգարեական խոսքերը, նույնիսկ առարկեցի նրան.«Իսկ Իլհա՞մը: Խելացի, լավ կրթություն ունեցող մարդ է, դժվար թե նա պատերազմ սկսի:

-Ես սխալվեցի, Մակսիմիչը ճիշտ էր, դու գնացիր պատերազմի, ոչնչացման և նույնիսկ ինքնաոչնչացման: Գնացիր, քանի որ չգիտես ինչ է պատերազմը, վառոդի հոտ չես առել 90-ականներին: Մահացան մեր ու քո տասնյակ հազարավոր մարդիկ, դու պարզապես չգիտես նույնիսկ խաղաղության արժեքը, որը հաստատվել է 1994 թ.-ին քո խնդրանքով և աղաչանքներով:
Դու Ռեմբոի դերում ես, մատներդ թափահարում ես տեսախցիկների առջև, վախեցնում ես, վերջնագրեր ես տալիս, իսկ քո պատճառով հարյուրավոր ու հազարավոր տղաներ նույն պահին, նույն վայրկյանին, անդառնալիորեն մահանում են..
1998 թվականի սեպտեմբերի 8-ին ես Հեյդար Ալիևի անձնական հյուրն էի Բաքվում՝ TRASECA համաշխարհային գագաթնաժողովում: Նա այնքան համարձակ էր, որ ինձ նույնպես հրավիրեց (չնայած արտաքին գործընկերների ճնշմանը) Ադրբեջանում հասարակական կարծիքին դեմ դուրս գալով, արժանապատվորեն հանդիպեց, ճանապարհեց: Կոնյակ խմեցինք, խոսեցինք ԱՇԽԱՐՀԻ մասին, նա շատ լավ գիտեր իմ ժողովրդին և հարգում էր նրան, հոյակապ գիտեր մեր պատմությունը, նա իրեն արժանապատիվ էր պահում..
Այսօր դու ոչնչացնում ես հարևանների թեկուզ պատրանքային հնարավորությունը, հարվածում խաղաղ բնակչությանն ու քաղաքներին, ավերում եկեղեցիներ, դրանից հետո մի բան կարող եմ ասել...ամոթ քեզ.. չե՞ս հասկանում, որ մենք կանգնելու ենք..հանուն այն տղաների, որոնց դու արդեն սպանել ես այս տասներկու օրվա ընթացքում..
Մոսկվայի համալսարանում մի դասընկեր ունեմ, հիանալի բաքվեցի մտավորական Ֆիքրեթ Փաշաևը, բարի մարդ: Ֆիքրեթն իր պարտեզում նռան ծառեր է տնկում ՝ ի պատիվ իր համադասարանցիների: Դեռևս չի կարող այն տնկել նաև ի պատիվ ինձ: Ֆիկրեթին ծիրանի այգի կտամ Հայաստանում և հնարավորություն կտամ տնկելու նաև իմ ծառը..
Կանգնի'ր Իլհամ, դու կրտսեր Հեյդար ունես, մի' ​​զրկիր նրան իր ընտանիքով հպարտանալու հնարավորությունից..