Հիվանդության բարդացման հիմնական պատճառներից է բժշկին չլսելը. իրական դեպքեր՝ վերակենդանացման բաժանմունքից․ Լուսանկարները. armtimes.com

Միայն կորոնավիրուսով վարակված հիվանդներին սպասարկող Սուրբ Գրիգոր Լուսավորիչ բժշկական կենտրոնում առավոտը հիվանդաշատ էր. հիվանդանոցային մասնաշենքին էին պարբերաբար մոտենում շտապօգնության մեքենաները՝ բերելով հիվանդների, իսկ պոլիկլինիկական հատվածում հերթ էր՝ հիմնականում սոցիալական հեռավորության գծիկների միջակայքերով:

«Հիվանդանոցը, որ ծավալել է 500 մահճակալ, մոտ 92 տոկոսով զբաղված է, վերակենդանացման բաժանմունքը ծանրաբեռնված է 100 տոկոսով»,- «Հայկական ժամանակ»-ին հարորդեց բուժկենտրոնի մամուլի քարտուղար Ծովինար Խաչատրյանը:

Պոլիկլինիկական հատվածում հերթեր են տարբեր դռների մոտ. խնդիրները շատ են: Ոմանք սպասում են անաշխատունակության թերթիկների համար, մի հիվանդ կորցրել է փաստաթղթերը, խնդրում է նորից տրամարդել: Մյուսի՝ հիվանդ լինելու մասին տվյալները պարետատան անփույթ աշխատանքի արդյունքում ժամանակին չեն տրվել գործատուին, հիվանդը գործատուի հետ խնդիր է ունեցել, եւ կինը եկել է «հարցերը լուծելու»: Մի հղի կին էլ չի կարողանում պարտադրել, որ բժշկի դռան առաջ՝ հերթում իրենից հեռու կանգնեն. «Այս մարդկանց մոտ տպավորություն է, որ դռան անկյունում չխմբվեն, ներս չեն մտնելու»,- տխուր արձանագրում է:

Բժշկական կենտրոնի պոլիկլինիկայի տեղամասային թերապեւտ Մարինե Տարախչյանը, որ ավելի քան երկու ամիս աշխատել է ստացիոնար հիվանդների հետ, մեզ հետ զրույցում նշում է, որ վերակենդանացման բաժանմունքում մարդկանց հայտնվելու հիմնական պատճառը կորոնավիրուսն ուղեկցող քրոնիկ հիվանդություններն են՝ շաքարային դիաբետը, ճարպակալումը, քաղցկեղը, ասթմաները եւ այլն, բայց երկրորդ՝ ոչ փոքր պատճառը բժշկական ցուցումներին չհետեւելն է:

Անդրադառնալով այն հարցին, թե ինչ կանխարգելիչ միջոցներ կարող է ձեռք առնել մարդը/՝ վերակենդանացման բաժանմունքում չհայտնվելու համար՝ բժշկուհին ժպտում է՝ ոչ ոք չգիտի. «Անտիբիոտիկները պրոֆիլակտիկա չեն, հակավիրուսային դեղորայք չկա: Դրա համար էլ կարեւոր է, որ հիվանդն առաջնորդվի բժշկի խորհուրդներով, բժիշկն էլ ճիշտ ձեւով կազմակերպի բուժումը: Այդ բուժման կարգերը՝ ըստ տարիքի ու վիճակի, կան, մնում է միայն ճիշտ կիրառել»:Կորոնավիրուսով ծանր հիվանդների հետ իր երկամսյա աշխատանքի փորձն ամփոփելով՝ Մարինե Տարախչյանը հավաստում է, որ հիմնականում վերակենդանացման բաժնում հայտնվում են բժիշկներին չլսելու հետեւանքով. «Օրինակ, բժիշկն ասում է, որ այս հիվանդը պիտի պառկի փորի վրա, քանի որ դա իր համար թիվ մեկ դեղամիջոցն է: Մարդը չի գիտակցում ասվածի կարեւորությունը եւ պառկում է մեջքի վրա, եւ թոքաբորբը չի բուժվում: Իսկ սա այն պարագան է, երբ ամենաբարդ ռեանիմացիոն գործողություններն արվում են փորի վրա: Երկրորդ առավել տարածված խնդիրը կապված է էնցեֆալոպատիայի՝ թթվածնային քաղցով պայմանավորված՝ գիտակցության խնդրի հետ, երբ իրավիճակը սթափ չեն ընկալում. օրինակ, երբ իրենց ախորժակը բացակայում է, հրաժարվում են սնունդ ընդունել, եւ ընդհանուր օրգանիզմն ավելի է թուլանում: Նաեւ, ունենում են դեպրեսիոն վիճակներ, որ նույնպես ազդում են դիմադրողականության վրա, եւ կրկին վիճակը վատթարանում է»: Նրա խոսքով՝ իրավիճակը ոչ ադեկվատ ընկալելուն նպաստում է նաեւ թթվածնային քաղցը՝ կորոնավիրուսի անմիջական հետեւանքներից մեկը. թթվածինն ուղեղ վատ է մատակարարվում, որով եւ մարդը կորցնում է գիտակցության հստակությունը, իրավիճակը սթափ գնահատելու կարողությունը:

Խնդրում ենք բժշկին հիշել նմանօրինակ իրադրությունների իրական դեպքեր. «Շատ կան հետաքրքիր դեպքեր,- ասում է նա,- օրինակ, ազգությամբ եզդի կին կար, որ մի քանի օր շարունակ հաց չէր ուտում, քանի որ ուզում էր տուն գնալ: Իր մոտ էլ էնցեֆալոպատիա էր սկսվել, իրավիճակը չէր գիտակցում: Կարծում էր, որ հաց չուտի, բժիշկն իրեն տուն կուղարկի: Վատ էր վիճակը, թուլանում էր: Մեր բաժին զանգեց իր աղջիկը ու լաց լինելով խնդրում էր, որ փրկենք իր մայրիկին. «Ես ունեմ միայն մայրիկիս»,- ասում էր: Այդ գիշեր մայրապետների հետ անցկացրինք այդ կնոջ կողքին. անընդհատ շուռ էինք տալիս փորի վրա՝ թիկունքին խփելով ու մերսելով: Հաջորդ օրը թթվածնի մակարդակը բավական բարձրացել էր, ինքն իրեն ավելի լավ էր զգում: Առավոտյան կերակրեցի ու ասացի՝ որ մյուս անգամ գամ, ավելի լավ լինես: Մյուս անգամ եկա, տեսա էլի վատ վիճակում է: Նույնն արեցինք այդ գիշեր: Ինքը, այդ օրվանից հաշված՝ վերակենդանացման բաժնում մնաց 20 օր, դուրս գրվեց բավական լավ վիճակում»:

Մի նմանատիպ դրվագ էլ պատահել է վարդենիսցի կնոջ հետ. «Նա էլ հաց չէր ուտում: Ընտանեկան խնդիրներ ուներ, կարծես, չէր ուզում այդ վիճակից դուրս գալ: Իրեն էլ կերակրում էինք, պառկեցնում որովայնի վրա, եւ դեպրեսիվ վիճակում մեզ մոտ եկած այս կինը բավական շուտ կազդուրվեց: Պիտի հատկապես նշեմ, որ հոգեբանի աշխատանքն էր իր հետ առանցքային: Բոլոր նրանց հետ, որ բժիշկներին չեն լսում, աշխատում են հոգեբանները, իսկ նմանատիպ դեպքերում այդ աշխատանքը կազդուրման գործում ամենաէական դերն է կատարում»,- պատմում է բժշկուհին:

«Սա կարծես պասիվ ինքնասպաթյան է նման» դիտարկմանը բժշկուհին համաձայնում է. «Այո, եւ նմանատիպ չլսելու խնդիր է դիմակների դեմ այս համատարած պայքարը: Մարդիկ չդրեցին այնքան, մինչեւ ընկանք այս վիճակի մեջ»:

«Դե շատերը, մինչեւ չեն շփվում իրական վարակի հետ, չեն հավատում, որ վտանգն իրական է» դիտարկմանն ի պատասխան բժշկուհին ափսոսանքով ժպտում է. «Մենք հիվանդ ունենք, որ ծանր վիճակում պառկած է ու ասում է՝ կորոնավիրուս չկա: Դուք ինձ հատուկ եք այստեղ պառկացրել: Նա կյանքում շատ նորմալ, ադեկվատ մարդ է, բայց հենց խոսքն այս վիրուսի մասին է լինում, սկսում է այդպիսի բաներ ասել»:

Նյութի աղբյուրը՝ armtimes.com