Ռուսաստանը կուլ տալով իր խաղաղապահների ցուցադրական սպանությունը, ցույց տվեց, որ պատրաստ է կուլ տալ ավելին
Ռուս խաղաղապահների գնդակահարությունը թերևս շատ կարևոր իրադարձություն էր։ Ես ընդունում էի նաև այն հավանականությունը, որ նրանք մեքենա են վարում առանց նույնականացման նշանների, ուստի ադրբեջանցիները կարող էին տեսականորեն նրանց շփոթել ուրիշի հետ։
Բայց ինչպես պարզվեց, մերոնք վարում էին խաղաղապահ ՈՒԱԶ՝ երկգլխանի արծիվներով ու խաղաղապահի նշաններով։ Այսինքն՝ այստեղ սխալը բացառվել է, սպանությունը եղել է միտումնավոր ու հատուկ։ Եվ դրան հաջորդող ներողությունը փորձություն է այն բանի, թե դու պատիվ, խիղճ ունե՞ս, թե՞ ստոր ես։
Ստորը պատրաստակամորեն կընդունի ծաղրող ներողությունները, միայն թե հնարավորություն ստանա չկռվել:
Բայց սրանից հետո սրիկան կսկսի էլ ավելի նվաստացնել նրան՝ տեսնելով նրա կախվածությունն ու պատիվը պաշտպանելու չկամությունը։ Հետևաբար, ես ճիշտ եմ, սա դեռ տորթի վրա թյուրքական բալ չէ: Համոզված եմ, որ առջևում ավելի ուժեղ և խորը նվաստացում կա, իմ երևակայությունը դեռ չի պատկերացնում դա։ Կոնկրետները չգիտեմ, ի՞նչ կա, ի՞նչ պայմանավորվածություններ։ Որո՞նք են առաջիկա իրադարձությունները: Բայց ես զգում եմ, որ սա շատ ավելի վատ կլինի, քան խաղաղապահների ցուցադրական սպանությունը՝ ներողություն խնդրելու դիմաց։ Որովհետև թյուրքական աշխարհն այնտեղ է, որտեղ նրանք չեն լսել Քրիստոսի մասին, որտեղ հաղթվածների աչքերը հանվում են և Ադամի խնձորը հանվում:
Ռուսաստանը կուլ տալով իր խաղաղապահների ցուցադրական սպանությունը, ցույց տվեց, որ պատրաստ է կուլ տալ ավելին։
Այս մասին գրում է «Тени Руси» տելեգրամյան ալիքը:
Կարծիքներ